วันจันทร์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

เที่ยวตลาดน้ำดอนหวาย ล่องเรือชมบรรยากาศริมน้ำ ของกินอร่อย

อาทิตย์ที่ 5 ก.ค. 2557 ที่ผ่านมา ผมตั้งใจว่าจะไปทำธุระแถวจังหวัดนครปฐมโดยตอนแรกตั้งใจจะแวะไปหาเพื่อนแล้วก็ไปไหว้พระปฐมเจดีย์ ดังนั้นพอสายๆของวันหลังจากทำธุระส่วนตัวที่บ้านเรียบร้อยผมก็ขับรถออกจากบ้านโดยมุ่งหน้าไปตามเส้นทางสายพุทธมณฑล-นครปฐมและเมื่อขับรถเลยจากแยกศาลายาที่พุทธมณฑลสายสี่มาไม่นานก็จะเจอทางแยกเลี้ยวซ้ายเข้าตลาดน้ำดอนหวายครับ ผมเลยตัดสินใจว่าแวะเที่ยวที่ตลาดน้ำดอนหวายก่อนดีกว่า เพราะที่ตลาดน้ำดอนหวายนี่ผมขับรถผ่านบ่อยแต่ไม่เคยแวะเข้าไปเที่ยวเลยสักครั้ง

พอเลี้ยงซ้ายจากถนนหลักขับเข้ามาก็ตรงตามทางมาเรื่อยๆ ราวสักสิบนาทีก็มาถึงตลาดน้ำดอนหวาย ซึ่งหากเรามาทางนี้ตลาดจะอยู่ทางขวามือ ผมเลี้ยงรถเข้าไปหาที่จอดแต่ที่จอดรถค่อนข้างแน่นครับเพราะที่ผมมามันเป็นวันหยุด จึงมีคนมาเที่ยวกันค่อนข้างมาก

หลังจากหาที่จอดรถได้เรียบร้อยผมก็ลงเดินเข้าสู่ตลาด เนื่องจากผมไม่เคยมาเที่ยวตลาดน้ำดอนหวายมาก่อนดังนั้นในจินตนาการของผมตลาดน้ำดอนหวายน่าจะมีเรือพายเรือแจวขายของเหมือนตลาดอื่นๆ แต่พอเดินลัดเลาะผ่านบริเวณวัดดอนหวายเข้าไปก็ปรากฏว่าผิดคาด เพราะตลาดน้ำดอนหวายนี่เป็นเหมือนตลาดเก่าที่ปลูกกันอยู่ในอาคารไม้ริมแม่น้ำท่าจีน รายล้อมบริเวณวัด ผมเดินเข้าไปในตลาดเห็นของขายหลายอย่างเลย ทั้งอาหารทะเล ขนมหวาน อาหารไทยๆ รวมถึงพืชผักผลไม้ต่างๆเยอะแยะมากมาย ผมเดินไล่ตามทางเดินเข้าไปเรื่อยๆโดยแวะดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยเปื่อย พร้อมกับยกกล้องขึ้นมาถ่ายภาพเก็บบรรยากาศที่พบเห็นเท่าที่จะทำได้เพื่อเอามาเขียนใน Blog Morning Thailand แห่งนี้ ซึ่งเรื่องราวที่ผมจะเขียนมันก็เป็นมุมมองของผม ผ่านสายตาและความความรู้สึกของผมเอง ผมไปเที่ยวอาจจะเก็บความประทับมาบอกเล่าหรือเอาเรื่องแย่ๆมาพูดถึงเพื่อให้เกิดการปรับปรุง

ภายในตลาดน้ำดอนหวายเท่าที่ผมเดินดูเหมือนมีอยู่สองส่วน ส่วนหนึ่งจะเป็นเหมือนตลาดใหม่ที่ตั้งเต็นฑ์ขึ้นมาเพื่อให้ร้านค้าเข้ามาขายของ อีกส่วนผมมองว่าน่าจะเป็นพื้นที่อาคารเก่าที่ปลูกสร้างมาก่อนหน้าที่จะมาเป็นแหล่งท่องเที่ยวอย่างทุกวันนี้ และจะมีส่วนหนึ่งปลูกล้ำลงไปในริมขอบตลิ่งของแม่น้ำท่าจีน ส่วนฝั่งตรงข้ามตลาดยังคงมีสภาพเป็นสวนผลไม้ริมน้ำ ซึ่งหากได้เห็นก็รู้สึกสบายตาดี



































**เฉาก๊วย อร่อยเหนียวนุ่ม**
ที่ตลาดน้ำดอนหวายเท่าที่เห็นนั้นผักผลไม้ขายราคาไม่ค่อยแพงนัก บางชนิดดูเหมือนผักพื้นบ้านที่ชาวบ้านปลูกแล้วเอามาขาย หลังจากเดินเข้ามาอากาศร้อนๆผมจึงแวะซื้อน้ำเฉาก๊วยดื่ม 20บาท เฉาก๊วยอร่อยเส้นเหนียวหนึบดีจริงๆ หลังจากได้ดื่มน้ำเฉาก๊วยดับร้อนเดินดูของสักพักผมเริ่มหิวจึงแวะหาอะไรทานเสียก่อนโดยเข้าไปสั่งอาหารในแพที่ทำเหมือนฟู๊ดเซ็นเตอร์ตามห้าง โดยแบ่งเป็นหลายแพซึ่งแต่ละแพดูแล้วก็น่าจะแบ่งโซนร้านค้ากันด้วย หลังจากเข้าไปนั่งผมเห็นว่าที่นี่ขายเป็ดย่างเยอะผมจึงสั่งข้าวหน้าเป็ดมา ซึ่งราคาก็ไม่แพงครับจานละ 40บาท และหมูสะเต๊ะอีกหนึ่งชุด แต่พออาหารมาเสิร์ฟนี่สิครับ...




โห...นี่มันข้าวหน้าวิญาณเป็ดชัดๆ แต่เอาเหอะไหนๆก็ไหนๆสั่งมาแล้วมันก็ต้องกิน รสชาดถือว่าพอใช้ได้แต่ปริมาณนี่ถ้าคนกินเก่งคงต้องมีเปิ้ลสองสามชามกันล่ะ(รวมถึงตัวผมด้วย ฮา...) ส่วนหมูสะเต๊ะรสชาดอร่อยเลยล่ะครับ ถือว่าคุ้มราคาอยู่ ชุดละ90บาท ระหว่างนั่งทานข้าวอยู่นั้นผมเห็นว่าที่ตลาดน้ำดอนหวายเขามีบริการเรือท่องเที่ยวด้วย ซึ่งน่าสนใจดีเหมือนกันเท่าที่มองเรือเป็นเรือใหญ่ไม่ใช่เรือพาย ก็เล็งไว้ว่าเดี๋ยวทานข้าวเสร็จก็จะไปนั่งเรือท่องแม่น้ำท่าจีนซะหน่อย แต่เมื่อทานข้าวเสร็จเดินออกมาเพื่อจะไปสอบถามราคาค่าเดินทางเมื่อผมสอบถามมาเขาบอกนั่งเรือเที่ยวแม่น้ำท่าจีนใช้เวลาราวๆหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ ค่าบริการก็คนละ50บาท สำหรับผู้ใหญ่ และ25บาท สำหรับเด็ก แต่ผลปรากฏผมต้องยกเลิกการนั่งเรือเพราะว่าฝนตกครับ เอาสิ...ตอนมาถึงแดดนี้ร้อนเปรี้ยงๆ มาตอนนี้สายฝนเทลงมาหนักเสียด้วยแผนการนั่งเรือของผมก็เลยหยุดไว้ก่อน เพราะฝนตกหนักแบบนี้นั่งเรือไปก็ไม่สนุก สำหรับท่านที่จะไปเที่ยวตลาดน้ำกอนหวานนั้นหากต้องการจะนั่งเรือเที่ยวก็ลองสอบถามกันได้ครับ จะมีท่าเรืออยู่หลายที่ และผมเห็นว่ามีโฮมเสตย์เปิดให้บริการด้วยนะครับ แต่ไม่ได้เข้าไปสอบถาม

ผมเดินดูตลาดต่อไปเรื่อยๆเพราะสายฝนยังไม่หยุด อย่างที่บอกครับตลาดแห่งนี้เหมือนเป็นพื้นที่ใหม่และพื้นที่เก่ารวมกัน เมื่อผมเดินมาถึงจุดในภาพ จะสังเกตเห็นสายไฟที่เก่ามากจนน่ากลัว ยิ่งฝนตกผมยิ่งรู้สึกว่าน่ากลัว นอกจากนั้นพื้นที่ทางเดินบางส่วนก็เตี้ยมากครับ เขาจะมีป้ายเตือนเอาไว้ สำหรับคนที่สูง160กว่า-170ก็จะเดินลำบากบ้างเล็กน้อย แต่ผมสูง185มันคือปัญหาชีวิตเลยครับเดินผ่านทางนี้ด้วยความน้อบน้อมเพราะต้องก้มต่ำตลอด ลองดูภาพด้านล่างครับ นั่นเป็นสภาพของสายไฟที่ผมมองดูแล้วน่ากลัว สมควรที่จะมีการปรับปรุงได้แล้ว
**สภาพสายไฟที่เก่า*
**สายไฟเก่าและมีหยากไยเกาะเพียบ**



**สายไฟเก่าพวกนี้อยู่เตี้ยๆหัวผมเดินชนได้เลย ภาพนี้ถ่ายจากระดับสายตา**

แถมระหว่างเส้นทางเตี้ยๆนี่ผมยังต้องเจอกับมนุษย์หมาครับ อันนี้ผมไม่ได้อยากบ่นนะแต่มันทนไม่ได้ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมนุษย์หมาไว้กลัวหมาจะกัด (ฮา)อีกอย่างคนเยอะแวะถ่ายรูปมนุษย์หมาในสถานที่แบบนั้นไม่สะดวก หลายท่านอาจจะสงสัยว่ามนุษย์หมาคืออะไร มันก็คือพวกที่มาเที่ยวมาเดินตลาดแต่ดันอุ้มหมามาด้วย ผมก็ไม่รู้ว่าจะเอาหมามาทำไม มันเท่หรืออยากเด่นอยากโชว์ วันนี้ที่มาตลาดน้ำดอนหวายผมเจอมนุษย์หมาสามคน สองคนอุ้มมา อีกคนหนักเลยเอาหมานั่งรถเข็นเด็กมา แล้วมันก็เกะก่ะคนที่มาเที่ยว แต่มนุษย์หมาพวกนี้จะไร้ยางอายและสามัญสำนึกครับ ดังนั้นไม่ต้องไปถามไปมองหน้าเดี๋ยวมันจะนึกว่าไปชื่นชม
แถมระหว่างเส้นทางเตี้ยๆนี่ผมยังต้องเจอกับมนุษย์หมาครับ อันนี้ผมไม่ได้อยากบ่นนะแต่มันทนไม่ได้ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมนุษย์หมาไว้กลัวหมาจะกัด (ฮา)อีกอย่างคนเยอะแวะถ่ายรูปมนุษย์หมาในสถานที่แบบนั้นไม่สะดวก หลายท่านอาจจะสงสัยว่ามนุษย์หมาคืออะไร มันก็คือพวกที่มาเที่ยวมาเดินตลาดแต่ดันอุ้มหมามาด้วย ผมก็ไม่รู้ว่าจะเอาหมามาทำไม มันเท่หรืออยากเด่นอยากโชว์ วันนี้ที่มาตลาดน้ำดอนหวายผมเจอมนุษย์หมาสามคน สองคนอุ้มมา อีกคนหนักเลยเอาหมานั่งรถเข็นเด็กมา แล้วมันก็เกะก่ะคนที่มาเที่ยว แต่มนุษย์หมาพวกนี้จะไร้ยางอายและสามัญสำนึกครับ ดังนั้นไม่ต้องไปถามไปมองหน้าเดี๋ยวมันจะนึกว่าไปชื่นชม
**มนุษย์ป้า ซิ่งมอเตอร์ไซด์กลางตลาดครับ ชิลๆเขาล่ะ**

หลังจากที่เดินฝ่าพื้นหลังคาเตี้ยๆและสายไฟเก่าๆออกมาได้ผมก็มาถึงพื้นที่อีกส่วน ตรงนี้หลังคาสูงโปร่งสบายครับ แต่ก็มาเจอกับมนุษย์ป้า(กำลังอินเทรนเลยมนุษย์ป้าเนี่ย) ดูตามภาพเลยครับ มนุษย์ป้าแกขี่มอไซด์ในนี้เลย ฮา...จะอะไรกันนักหนาน้อ....คนไทย
สรุปวันนี้ผมมาเที่ยวตลาดน้ำดอนหวาย ผมประทับใจกับบรรยากาศริมน้ำที่เย็นๆสบายๆ ผักผลไม้ที่ราคาไม่แพง แต่ก็ไม่ชอบที่เห็นสายไฟเก่าๆพาดกันไปมาแบบไร้ระเบียบหากเกิดอุบัติเหตุขึ้นจะเป็นอย่างไร ผมไม่ชอบมุษย์หมาที่เจอ ไม่ชอบมนุษย์ป้าที่ซิ่งมอเตอร์ไซด์ลุยผ่านทางเดิน นอกจากนั้นสิ่งที่ผมคงต้องตั้งคำถามเอาไว้เพื่อคนในพื้นที่นี้หรือเจ้าหน้าที่ๆดูแลแหล่งท่องเที่ยวนี้จะตรึกตรองดูว่า ร้านค้าที่ประกอบการกันนั้น หลายร้านทำอาหารและขนมกันในร้านผมเห็นการเทน้ำที่ใช่้ประกอบอาหาร หรือทำความสะอาดลงในแม่น้ำท่าจีนสำหรับผมมันคือการทำลายธรรมชาติแบบไม่น่าให้อภัย ถ้าไม่มีการควบคุมอีกไม่นานพื้นที่ท่องเที่ยวตลาดน้ำดอนหวายแห่งนี้ คงจะกลายเป็นตลาดน้ำเน่าอย่างไม่ต้องสงสัย ผมรักเมืองไทยและรักการท่องเที่ยว ผมอยากให้มีพื้นที่ท่องเที่ยวดีๆสะอาดๆเหลือธรรมชาติที่สมบรูณ์ไว้ให้ลูกหลานได้ชมกันอีกนานๆอย่าให้มันมาพังในมือเราเลยครับ




Morning Thailand

EZ noneny AD